De koffieboeren van Jambi beschermen hun regenwoud

De gemiddelde levensstandaard in Indonesië is de laatste decennia sterk gestegen. Helaas ging de economische groei ten koste van het milieu. Bossen werden massaal gekapt en veel landbouwgronden zijn uitgeput. Tussen 2000 en 2012 verdween in Indonesië ruim 60.200 km² aan regenwoud. Dat is 2x de oppervlakte van België.

De provincie Jambi, op het eiland Sumatra, is één van die door ontbossing geteisterde regio’s. De ontbossing wordt veroorzaakt door de grote vraag naar tropisch hout in Indonesië en wereldwijd, en door de steeds verschuivende landbouwgrens, vooral ten voordele van palmolieplantages. Tegelijkertijd is Jambi ook een regio met een unieke biodiversiteit. Zo is het Kerinci Seblat National Park -een van de belangrijkste natuurreservaten van Indonesië- onder andere het woongebied van de bedreigde Sumatraanse neushoorn.

Landbouw in de regio plaatst een enorme druk op dit reservaat, maar draagt ook bij tot 53% van het provinciaal inkomen, en biedt 45% van de bevolking werkgelegenheid. Boeren vertellen dat ze moeten stoppen met het kappen van woud, werkt niet: inkomens uit de landbouw zijn laag, waardoor boeren steeds hun land zullen blijven uitbreiden waar ze kunnen, en dus het regenwoud kappen.

Rikolto ondersteunt boeren om hun landbouwpraktijken te verbeteren. Zo krijgen ze hun productiviteit omhoog, zonder extra land in gebruik te nemen.

Daarnaast zetten we een systeem op waarbij boeren betaald worden voor de diensten die ze leveren aan het milieu (Payment for Ecosystem Services, PES). Boeren krijgen – financiële of andere – beloningen voor het toepassen van duurzame landbouwpraktijken, die bijdragen aan het behoud van hun leefomgeving. Het kan bijvoorbeeld gaan om: een premium prijs, zaailingen voor schaduwbomen, investeringen in lokale infrastructuur, … Deze bijdragen worden geleverd door overheidspartners of bedrijven die ook baat hebben bij het behoud van ecosystemen.

• De koffieboeren waarmee Rikolto samenwerkt verbouwen vooral Robusta-koffie, maar de productie gaat achteruit. Boeren kappen vaak illegaal in de buitenranden van het Nationaal Park om hun landbouwgrond te vergroten.
• Het Merangin district is erg afgelegen, waardoor de verkoopkanalen beperkt zijn. Een degelijk inkomen uit het koffieteelt halen is dus moeilijk.
• Voor de privé sector is het ongewoon om op een alternatieve manier bij te dragen aan het behoud van biodiversiteit en het tegengaan van ontbossing

• Het promoten van een duurzame manier om koffie te telen. Dit gaat over schaduwbomen planten, snoeien van de planten, etc. Zo zal de productiviteit omhoog gaan en de kwaliteit verbeteren;
• Boerenorganisaties verbinden met kopers op de Indonesische markt;
• Ontwerpen en opzetten van van systemen waarbij de bedrijven die de koffie opkopen, boeren ook belonen voor hun leefomgeving;
• Samenwerken met lokale overheden en bedrijven om de duurzaamheid van het systeem op lange termijn te garanderen.

In 2017 werkten we samen met 184 koffieboeren en -boerinnen. Tegen 2021 mikken we op 1400 koffieboeren.

Indirect zal dit programma ten goede komen aan meer dan 5000 familieleden van koffieboeren en leden van Anak Dalam, een etnische groep die in het bedreigde Nationaal Park woont.

• Koffieboeren rondom het Kerinci Seblat National Park integreren duurzame praktijken in de koffieteelt en verhogen hun inkomen.
• Lokale koffiebedrijfjes, waarvan de dorpsgemeenschap eigenaar is, verkopen kwaliteitsvolle koffie op de Indonesische markt. Vrouwen en jongeren spelen een belangrijke rol in deze bedrijfjes.
• Zakelijke modellen die koffieteelt en bosbescherming integreren, zijn uitgedacht, getest en in gebruik, en belonen koffieboeren voor de diensten die zij leveren aan het lokaal ecosysteem. Dit draagt bij aan de bescherming van het Kerinci Seblat National Park.